Onlangs woonde ik de sessie Inspiratiemakers georganiseerd door het Leesoffensief bij. Deze bijeenkomst vond plaats in het CKE (Centrum voor de Kunsten Eindhoven). Op het podium stonden niemand minder dan kinderboekenschrijver Jacques Vriens, cabaretier Leon van der Zanden, Katinka Polderman en Ineke Hurkmans. Een verslag van mijn middag daar.
Aanvang
De bijeenkomst ving aan met wat drinken en een gebakje. Al gauw was het tijd om richting de zaal te gaan. Zelf nam ik vrij voorin plaats, op de tweede rij. Grappig genoeg kwamen er twee heren voor me zitten, een van wie er verdacht veel leek op Jacques Vriens, en de ander, cabaretier Leon van der Zanden. Ik kan me herinneren dat ik op de basisschool boeken kreeg voorgelezen van Vriens, en dat ik toen ik studeerde fan was van de overdreven visueel uitgebeelde cabaretscènes van Leon van der Zanden.
Introductie
De gastvrouw des huizes kondigde kort het doel van de middag aan en maakte kort een rondje in de zaal om te kijken welke achtergrond het publiek had. Er waren professionals vanuit diverse onderwijs- en zorginstellingen aanwezig, zoals het GGZ, het po, vo, mbo en hbo. Onder meer was er ook een groep studenten van de pabo aanwezig die zich wilden verdiepen in het leesonderwijs.
Hoorspel van Leon en Jacques
Na een korte introductie bestegen de heren het podium. Jacques Vriens bespraken eerst hoe ze zelf fervent lezer waren geworden (en dat ze allebei uit Helmond kwamen). Vriens vertelde over hoe hij eind jaren veertig en in de jaren vijftig opgroeide in een huis waar eigenlijk niet zo veel boeken te vinden waren. Toch was er een boek, een nogal weinig driedimensionaal boek, ‘Arendsoog’, waar hij toch verknocht aan raakte, dat uiteindelijk leidde tot het ontdekken van nieuwe boeken. Hij ontdekte in die nieuwe boeken dat personages veel meer kanten en diepte konden hebben. Vanaf dat moment was hij verkocht.
Daarna deden Leon en Jacques een hoorspel, waarbij ze het publiek vroegen om de ogen dicht te doen. Vervolgens las Vriens een verhaal voor en maakte Leon bijpassende geluiden met een aantal materialen, zoals een stuk papier, muziekdoosje en een elektrische tandenborstel. Een eenvoud daarvan was inspirerend en mooi om te zien.
Ondertussen nodigde Van der Zanden het publiek uit om vragen te stellen. Vragen die gesteld werden gingen over wat hun beste tips waren om leerlingen aan te moedigen om te lezen, of hoe ze het leesplezier konden verbeteren. Jacques Vriens gaf antwoord vanuit zijn ervaring als leraar in het basisonderwijs en zijn tijd als schooldirecteur. Hij was vooral overtuigd van de kracht van voorlezen en om kinderen mee te nemen in het verhaal. Leon sloot daarbij aan en gaf een vurig pleidooi voor het belang van het overtuigend uitbeelden van het verhaal dat je aan het vertellen bent. Dat zette hij op zijn karakteristieke wijze kracht bij door een kort verhaal te vertellen over chocolade.