Onlangs verscheen er een filmpje over Lexie, de nieuwe AI-hologram die in het filmpje de intrede doet in het onderwijs. Heel leuk natuurlijk zo’n AI-taalmodel in hologramgedaante, maar wel een paar punten om over na te denken.
- Aan het begin van de video stapt de docent de klas uit om de toets na te kijken, maar zou het eigenlijk niet andersom moeten zijn?
Het is natuurlijk afhankelijk van het doel dat het dient, maar persoonlijk heb ik het idee dat het juist de AI zou moeten zijn die de toets gaat nakijken, zodat de docent (meer) menselijke en precies-op-maat interactie kan hebben met de leerling. Althans, dat zou gevoelsmatig de betere oplossing zijn, aangezien we in termen van ‘aandacht voor elkaar’ niet toe willen naar een wereld waarin we onze kinderen afschepen met een AI. Wellicht is dat erg kort door de bocht. Het is natuurlijk bijzonder mooi dat een AI dit kan en dat dit er zo futuristisch uit ziet. Ik kan me zelfs nog herinneren dat ik zeven of acht jaar geleden op de Dutch Design Week in Eindhoven rondliep en een soortgelijke AI tegenkwam waartegen je kon praten. Alleen, zo bleek achteraf, was dit geen echte AI, maar een persoon die achter de visuele weergave verstopt zat en door een stemvervormende microfoon tegen bezoekers praatte. Oftewel, het was nep… Het idee van de kunstenaar was om je te laten ervaren hoe het zou zijn om tegen een echte, volledig interactieve en taalvaardige AI te kunnen praten. En nu, anno 2024, is dat gewoon realiteit. Dus zeker petje af. Maar terug naar mijn quality time voor mensen: het doel van AI zou niet moeten zijn dat mensen nóg minder aandacht voor elkaar gaan krijgen, maar juist meer. Het hebben van slimme robots in ziekenhuizen, zou niet moeten zijn dat de verpleegster straks vervangen wordt door een robot die medicijnen aanbiedt aan de patiënt. Nee, dat zou wat mij betreft onethisch zijn. Juist waar mensen op hun kwetsbaarst zijn, heb je juist een mens nodig die met liefde en zorg zich kan ontfermen over de patiënt. Dus dat een robot of AI op de achtergrond checks en werkzaamheden uitvoert, waardoor de verpleegkundige juist meer quality time heeft met de patiënten, dat is het doel. En zo ook de parallel met het onderwijs: wat mij betreft kijkt juist de AI de toets na, zodat het de docent is die perfecte begeleiding op maat kan bieden aan zijn of haar leerlingen.
2. Weet Lexie dat hij/zij fouten maakt?
Interessant genoeg, omdat ik docent Engels ben, merkte ik vrijwel direct een grammaticafout op aan het begin van het filmpje. Lexie vraagt namelijk aan de drie leerlingen of ze een Engelse zin willen vertalen, namelijk ‘I like playing football in the weekend’ (sic). Een leerling geeft een prima vertaling, maar staat er hier dus niet bij stil dat je in het Engels nooit het lidwoord ‘in’ gebruikt in de betekenis van ‘in het weekend’. Dat zou moeten zijn of ‘at the weekend’ (Brits Engels) of ‘on the weekend’ (Amerikaans Engels). Ergens is het misschien flauw, maar hieruit blijkt wel weer dat een scherpe en kritische blik nodig blijft. Bij complexere vragen met veel nuances, is de kans dat het misgaat dus groter. Toch is het leuk om te zien hoe de leerlingen wel praktische hulp krijgen bij de redactiesom over percentages. Wel weer jammer dat de AI dan gelijk ook het antwoord geeft… Didactisch gezien, tenzij je misschien wat snelheid wilt opbouwen, is dat geen handige manier. Je wilt de juiste ‘zone van naaste ontwikkeling’ met betrekking tot denken en logisch beredeneren stimuleren.
Conclusie
Volgens mij is Lexie een grappige toevoeging op het onderwijs. Vooral ook in combinatie met een docent denk ik dat dit echt heel veel praktische toepassingen heeft in de klas. Denk bijvoorbeeld aan een docent geschiedenis die het met zijn klas heeft over het Romeinse rijk, wil misschien à improvis wat foto’s van het Forum Romano laten zien. Het zou natuurlijk superfijn zijn als hij niet eerst achter zijn laptop hoeft te kruipen, en pas een halve minuut later een foto op heeft geduikeld. Mooier zou zijn als de assistent deze binnen twee tellen heeft gevonden en ook laat zien op een groot scherm. Kortom, ongetwijfeld zal deze technologie na een jaar weer veel verder staan (geen idee waar overigens). Maar het doel zou niet moeten zijn om leerlingen er per se alleen mee te laten als zijnde een volledig vervangend docent.